Kazanie ks. abp. Tadeusza Gocłowskiego na sumie odpustowej

Posted By: zbyszek 1300 Views

Ogłoszenia Duszpasterskie XIV Niedziela Zwykła 6 lipca 2025 r.

5 lipca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Ogłoszenia Duszpasterskie: XIII Niedziela zwykła 29 czerwca 2025

30 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Intencje Mszy Świętych 29 czerwiec 2025 r. do 05 lipiec 2025 roku

28 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Procesja Bożego Ciała Zakopane-Olcza 2025

26 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Intencje Mszy Świętych 22 czerwiec 2025 r. do 29 czerwiec 2025 roku

21 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Podczas wakacji Leon XIV chce pracować nad pierwszą encykliką

Leon XIV rozpoczął w niedzielę wakacje w podrzymskiej miejscowości Castel Gandolfo. Według przyjaciela, zwierzchnika zakonu augustianów, papież chce wykorzystać ten czas na napisanie swojej pierwszej encykliki. [...]

Papież: modlitwa w centrum działań misyjnych

„Kościół i świat potrzebują robotników, którzy pragną pracować na polu misji, uczniów rozmiłowanych, którzy dają świadectwo o królestwie Bożym wszędzie tam, gdzie się znajdują”- powiedział Leon XIV 6 lipca przed odmówieniem modlitwy „Anioł Pański”. Jednocześnie wskazał na rolę modlitwy w działalności misyjnej. [...]

Kontrole na granicach będą wyrywkowe

Tymczasowe kontrole na granicach z Niemcami i Litwą będą wyrywkowe, a funkcjonariusze w pierwszej kolejności przyjrzą się busom i samochodom przewożącym więcej osób, zwłaszcza autom z przyciemnionymi szybami. Za przejście w miejscu niedozwolonym grożą co najmniej konsekwencje finansowe. [...]

Czytania na wtorek, 8 lipca 2025

Wtorek XIV tydzień zwykły(Rdz 32,23-33.33b)Jakub wstał w nocy i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również na drugi brzeg to, co posiadał. Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. A wreszcie rzekł: „Puść mnie, bo już wschodzi zorza!” Jakub odpowiedział: „Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz!” Wtedy tamten go zapytał: „Jakie masz imię?” On zaś rzekł: „Jakub”. Powiedział: „Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś”. Potem Jakub rzekł: „Powiedz mi, proszę, jakie jest twe imię?” Ale on odpowiedział: „Czemu pytasz mnie o imię?” I pobłogosławił go na owym miejscu. Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: „Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie”. Słońce już wschodziło, gdy Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę, został bowiem porażony w staw biodrowy, w to właśnie ścięgno.(Ps 17 (16), 1bcd. 2-3. 6-7. 8 i 15)REFREN: W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze Rozważ, Panie, moją słuszną sprawę,usłysz moje wołanie,wysłuchaj modlitwymoich warg nieobłudnych.Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie,Twoje oczy widzą to, co sprawiedliwe.Choćbyś badał moje serce i przyszedł do mnie nocą,i doświadczał ogniem,nieprawości we mnie nie znajdziesz.Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz;nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowo.Okaż przedziwne miłosierdzie Twoje,Zbawco tych, co się chronią przed wrogiempod Twoją prawicę.Strzeż mnie jak źrenicy oka,ukryj mnie w cieniu Twych skrzydeł.A ja w sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,ze snu powstając nasycę się Twym widokiem.Aklamacja (Mt 4,23)Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu.(Mt 9,32-38)Przyprowadzono do Jezusa niemowę opętanego. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: „Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu”. Lecz faryzeusze mówili: „Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy”. Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. [...]

Rozważanie na wtorek, 8 lipca 2025

Zadaniem autorytetów Narodu Wybranego było rozeznawanie zgodności nauczania z Prawem Przymierza. Wierność Przymierzu powinna być w Narodzie Wybranym podstawą duchowego bezpieczeństwa i relacji z Bogiem, który wyprowadził Naród z niewoli egipskiej. Nad tą wiernością powinni czuwać uczeni w Prawie, faryzeusze i wszyscy, którzy pełnili władzę. Opinia faryzeuszów, że Jezus naucza i działa w mocy Belzebuba jest próbą pozbawienia Jezusa autorytetu wobec otaczających Go tłumów. Mówiąc tak faryzeusze przeszkodzili jednak sami sobie w uznaniu Jezusa za Mesjasza. Jezus patrzy na sytuację Ludu Wybranego, czyli swoich rodaków i opisuje ją w negatywnych barwach. Są jak trzoda bez pasterza, jak porzucone owce. Jezus dostrzega jak bardzo ci ludzie pozbawieni są duchowej opieki ze strony tych, którzy mając klucze do interpretacji Prawa zaniedbują swoje obowiązki, a jednocześnie próbują wykorzystywać swoją pozycję społeczną do oczerniania Jezusa. Słowo Jezusa jest jednak owocne mimo wszelkich przeciwności. Tym Słowem uwalnia On opętanych i przywraca zdrowie chorym. Udręczeni i porzuceni ludzie odkrywają w Jezusie proroka i pasterza Izraela, bo są pełni wiary i gotowi na spotkanie z Bogiem. Znaki i nauczanie Jezusa przygotowuje duchowy przełom w Narodzie Wybranym, który nazwany został przez Niego żniwami. Żniwa są konsekwencją dokonanego odpowiednio wcześniej zasiewu – było nim głoszenie Słowa i uzdrowienia. Słowo czerpie z mocy samego Boga i nigdy nie jest bezowocne, choć czasem przynosi plon dopiero po czasie. Jezus wzywa do modlitwy do Ojca w niebie, który jest Panem żniwa, aby przygotował odpowiednią liczbę żniwiarzy, by to co wyrosło na polach Królestwa Bożego nie przepadło i mogło zostać zebrane w odpowiednim momencie. Tymi żniwiarzami współpracującymi z Jezusem okażą się Apostołowie, których wybierze on w następnej scenie opisanej w Ewangelii. W gronie Apostołów jako żniwiarzy możemy dostrzec misję całego Kościoła, którego zadaniem będzie współdziałać z Jezusem na każdym etapie historii w głoszeniu Słowa o Królestwie Bożym i w zbieraniu w jedno tych, którzy uwierzą w Jezusa jako Pana. ks. Adam Łuźniak [...]