Video

Krzyż na stulecie parafii, który góruje nad Olczą 2014 (wierch Piszczorów i Gawlaków)

Posted By: zbyszek 1691 Views

Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego Olcza 2025

20 kwietnia 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Liturgia Wielkiej Soboty 2025

20 kwietnia 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Błogosławieństwo Pokarmów 2025

20 kwietnia 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Droga Krzyżowa 2025

20 kwietnia 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Liturgia Wielkiego Piątku 2025

20 kwietnia 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Wiceprezydent USA Vance: Rosja i Ukraina będą musiały dokonać wymiany terytoriów

Rosja i Ukraina będą musiały dokonać wymiany terytoriów, aby osiągnąć porozumienie w sprawie zakończenia wojny - oświadczył w środę wiceprezydent USA J.D. Vance, cytowany przez agencję Bloomberga. [...]

Watykanista Politi: Nie ma wyraźnego faworyta na następcę Franciszka

Przed zbliżającym się konklawe, które wybierze nowego papieża, watykanista i autor książek Marco Politi nie widzi jeszcze faworyta na następcę Franciszka. W rozmowie z grupą austriackich gazet diecezjalnych podkreślił że obecna sytuacja jest dla Kościoła „dramatycznie ekscytująca”. Potrzebny jest charyzmatyczny człowiek środka. Jednocześnie Politi uważa, że nie nadszedł jeszcze czas na papieża z Afryki. [...]

Ukraina: Rosja zaatakowała minionej nocy 134 dronami

Rosja użyła do ataku 134 bezzałogowców różnego typu i różnego rodzaju dronów przynęt. [...]

Czytania na środę, 23 kwietnia 2025

Środa w oktawie Wielkanocy(Dz 3,1-10)Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Kładziono go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wstępujących do świątyni, prosił o jałmużnę. Ten zobaczywszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę. Lecz Piotr wraz z Janem przypatrzywszy się mu powiedział: Spójrz na nas. A on patrzył na nich oczekując od nich jałmużny. Nie mam srebra ani złota - powiedział Piotr - ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź! I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. A cały lud zobaczył go chodzącego i chwalącego Boga. I rozpoznawali w nim tego człowieka, który siadał przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co go spotkało.(Ps 105,1-4.8-9)REFREN: Niech się weselą szukający Pana Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia,głoście Jego dzieła wśród narodów.śpiewajcie i grajcie Mu psalmy,rozsławiajcie wszystkie Jego cuda.Szczyćcie się Jego świętym imieniem,niech się weseli serce szukających Pana.Rozważajcie o Panu i Jego potędze,zawsze szukajcie Jego oblicza.Na wieki On pamięta o swoim przymierzu,obietnicy danej tysiącu pokoleń,o przymierzu, które zawarł z Abrahamem,i przysiędze danej Izaakowi.Aklamacja (Ps 118, 24)Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.(Łk 24,13-35)W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali. On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało. Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli. Na to On rzekł do nich: O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały? I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego. Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść [...]

Rozważanie na środę, 23 kwietnia 2025

Podróż dwóch (a może dwojga…!?) uczniów do Emaus jest jak Msza Święta. Oni niosą konkretną historię, która jest przeniknięta trudem. Są smutni, zniechęceni, pozbawieni nadziei, perspektyw. Idą i rozmawiają o tym wszystkim. Ich życie. W tę sytuację wchodzi Jezus. Oni Go nie rozpoznają tak bardzo pochłonięci są swoim utrudzeniem. Jezus pyta się ich o czym rozmawiają. Jest zainteresowany tym, co przeżywają. Chce usłyszeć o ich utrudzeniu. Chce, żeby Mu o tym wszystkim opowiedzieli, żeby to z siebie wyrzucili. To jak początek Mszy Świętej. Przynoszę moje utrudzenia, moje nędze i słabości. Oddaję je Bogu. A w modlitwie zwanej kolektą, na zaproszenie kapłana „Módlmy się”, mówię Mu z czym przyszedłem. Mówię o tym, co jest często trudną i wymagającą treścią mojego życia. On słucha. To takie piękne. Jezus nie przerywa, nie spieszy się. Słucha. Pozwala im powiedzieć wszystko. Dopiero kiedy kończą zaczyna mówić On. Mówi im o tym, co oni Mu powiedzieli, ale słowem Bożym, które jest żywe, które tłumaczy im ich. Tłumaczy tobie ciebie. Liturgia Słowa. Kiedy rzeczywiście wsłuchujesz się w czytania to, może nie wszystko od razu rozumiesz, ale, jeżeli słuchasz, to na pewno płonie w tobie serce. Kiedy doszli do wsi, do której zmierzali przymusili Go, żeby z nimi został. Cudowne! Przymusić Jezusa do pozostania. Jezus uwielbia być przymuszany. Nie dlatego, że nie chce z nami być, wręcz przeciwnie! Dlatego, że nie chce robić nic wbrew naszej woli. Wtedy zasiadł z nimi do stołu, wziął chleb i połamał. Liturgia Eucharystyczna. Te gesty, które tak cudownie opowiadają Jezusa. Bo On się daje łamać i nieustannie się rozdaje. Wtedy, w tym łamaniu Go rozpoznają. Ale On znika z ich oczu. To jest Komunia. Bo kiedy ty karmisz się Nim On żyje w tobie. Na tym polega życie z Jezusem. To jest Eucharystia, że On żyje w tobie, w tobie przeżywa swoje życie tak, że twoje życie staje się coraz bardziej Jego życiem. Z tym doświadczeniem natychmiast wracają do Jerozolimy. Doświadczenie spotkania z Jezusem sprawia w nich potrzebę wspólnoty, podzielenia się z braćmi. To jest rozesłanie. Każda Msza kończy się misją… Idźcie… w pokoju, w miłości Chrystusa… Idźcie z tym doświadczeniem spotkania z Bogiem żywym do braci, do świata. Idźcie… o. Maciej Sierzputowski CSSp [...]