13 listopada 2010 – Sanktuarium MB Objawiającej Cudowny Medalik

13 listopada 2010

Misje ze św. Wincentym a Paulo 20 – 28 listopada 2010 r. Zakopane-Olcza

Św. Wincenty a Paulo urodził się 24 IV 1581 r. w Pouy (Francja). Po święceniach kapłańskich (1600 r.), studiach i latach niewoli był m.in.

Ogłoszenia Duszpasterskie

13 listopada 2010

XXXIII NIEDZIELA ZWYKŁA – 14 listopada 2010 r.

Posted By: zbyszek 719 Views

1. Dzisiejsza niedziela jest przeżywana w Kościele w Polsce jako Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym. Naszą szczególną modlitwą obejmujemy nasze Siostry i Braci z

Intencje Mszy Świętych 22 czerwiec 2025 r. do 29 czerwiec 2025 roku

21 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Ogłoszenia Duszpasterskie: XII Niedziela zwykła 22 czerwca 2025

21 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Imieniny s. Elżbiety

17 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Przyjęcie ministrantów

17 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

Intencje Mszy Świętych 15 czerwiec 2025 r. do 21 czerwiec 2025 roku

14 czerwca 2025 zbyszek Możliwość komentowania została wyłączona

20 osób zginęło w samobójczym zamachu w kościele w Damaszku

Zamachowiec samobójca zabił w niedzielę 20 osób i ranił 52 podczas liturgii w kościele prawosławnym w Damaszku - powiadomiło ministerstwo zdrowia Syrii, cytowane przez agencję SANA. Resort informował wcześniej o 13 ofiarach śmiertelnych terrorysty. [...]

Szef Pentagonu: zniszczyliśmy irański program nuklearny

Amerykański nocny atak na trzy obiekty nuklearne w Iranie był niezwykłym sukcesem - ocenił minister obrony USA Pete Hegseth w niedzielę na konferencji prasowej. "Zniszczyliśmy irański program nuklearny" - oświadczył szef Pentagonu. [...]

Leon XIV: Niech dyplomacja sprawi, że umilknie broń!

Żadne zbrojne zwycięstwo nie zrekompensuje bólu matek, przerażenia dzieci, skradzionej przyszłości – apelował Papież po modlitwie Anioł Pański, nawiązując do trwających wojen, szczególnie do sytuacji w Iranie, Izraelu i Palestynie. [...]

Czytania na poniedziałek, 23 czerwca 2025

Poniedziałek XII tydzień zwykły(Rdz 12, 1-9)Pan Bóg rzekł do Abrama: "Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi". Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. I zabrał Abram z sobą swoją żonę, Saraj, swego bratanka, Lota, i cały dobytek, jaki obaj posiadali, oraz służbę, którą nabyli w Charanie, i wyruszyli, aby się udać do Kanaanu. Gdy zaś przybyli do Kanaanu, Abram przeszedł przez ten kraj aż do pewnej miejscowości koło Sychem, do dębu More. – A w kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. Pan, ukazawszy się Abramowi, rzekł: "Twojemu potomstwu oddaję właśnie tę ziemię". Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał. Stamtąd zaś przeniósł się na wzgórze na wschód od Betel i rozbił swój namiot pomiędzy Betel od zachodu i Aj od wschodu. Tam również zbudował ołtarz dla Pana i wzywał imienia Jego. Zwinąwszy namioty, Abram wędrował z miejsca na miejsce w stronę Negebu.(Ps 33 (32), 12-13. 18-19. 20 i 22)REFREN: Szczęśliwy naród wybrany przez PanaBłogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.Pan spogląda z nieba,widzi wszystkich ludzi.Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,na tych, którzy oczekują Jego łaski,aby ocalił ich życie od śmiercii żywił ich w czasie głodu.Dusza nasza oczekuje Pana,On jest naszą pomocą i tarczą.Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska,według nadziei pokładanej w Tobie.Aklamacja (Hbr 4, 12)Żywe jest słowo Boże i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.(Mt 7, 1-5)Jezus powiedział do swoich uczniów: "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, podczas gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata". [...]

Rozważanie na poniedziałek, 23 czerwca 2025

Kazaniem na Górze Jezus pragnie obudzić w sercach swoich słuchaczy pragnienie sprawiedliwości nowej, większej od tej, którą ukazywali uczeni w Piśmie i faryzeusze (Mt 5, 20). Sprawiedliwość ta nie jest oparta na kazuistycznych rozważaniach, jaki czyn i w jakich okolicznościach jest dozwolony, a jaki jest niedopuszczalny, ale na poznaniu i zrozumieniu intencji własnego serca, aby w głębinach naszych myśli, pragnień, uczuć, ambicji i oczekiwań umieścić miłość, której jedynym źródłem jest Bóg. Rozważany fragment jest jednym z nieodzownych etapów poznania i formowania serca. Pytanie jest proste: według jakich kryteriów oceniam moich bliźnich i samego siebie? Jezus znając pogmatwane zakamarki naszych serc zdaje się mówić: „Przyjrzyj się temu, jak wielka jest różnica pomiędzy tym, czego oczekujesz od innych i od samego siebie”. Niestety miarą, jaką mierzymy innych są zazwyczaj nasze oczekiwania, aby nas dostrzegano, szanowano, słuchano. Nasze trudności i problemy winny być w centrum zainteresowania innych. Natomiast myśląc o swoich czynach i postawach używamy miary własnych intencji. W naszym przekonaniu zawsze są dobre i słuszne. A kiedy zastanawiamy się nad owocami postępowania, to innych oceniamy na podstawie skuteczności ich czynów, a kiedy nam samym nie udaje się czynić zamierzonego dobra, to usprawiedliwiamy się obiektywnymi trudnościami, złą wolą innych lub brakiem współpracy z ich strony. Zrozumienie nowej sprawiedliwości, którą Jezus ogłasza powtarzając kilkakrotnie, słyszeliście, że powiedziano (…). A Ja wam powiadam …, domaga się szczególnego poznania własnego serca. Aby nie dopuścić się zabójstwa Jezus każe zatrzymać się na gniewie, by nie popaść w spiralę znieważania i pogardy wobec bliźnich. Dlatego konieczna jest świadomość swojego gniewu. Podobnie cudzołóstwo staje się grzesznym faktem z racji intencji spoglądania na drugą osobę. Jasnym staje się, że Jezus chce dla nas dojrzałego i odważnego poznania własnego serca, jego pragnień, obsesji, motywacji. Dopiero w takim kluczu zrozumiałym staje się zdanie o rzucaniu pereł przed świnie. Zdanie to stanowi integralną część rozważanego tekstu, niestety pominiętą w lekcjonarzu. Perły to poznanie samego siebie, to wrażliwość, która zatrzymuje się i potępia własną złość lub nieczyste spojrzenie. Psy i świnie to świat, który opiera swe działanie na przemocy i odrzuca taką wrażliwość serca. Skutki tego odrzucenia są przerażające. Od kilku tygodni (czerwiec 2025) Francja jest zbulwersowana zabójstwem dokonanym przez czternastolatka, który publicznie zasztyletował woźną w swoim gimnazjum. Jednak nie tylko ten fakt przeraża. Zabójstw dokonywanych przez nastolatków jest coraz więcej, a psychologowie w końcu obudzili się, aby ostrzegać, że brak wychowania w rodzinie prowokuje kompletny brak empatii i skrajną przemoc. To, co najbardziej bulwersuje w historii zabójcy woźnej to zupełny brak jakiejkolwiek skruchy i najmniejszych wyrzutów sumienia. Tak konkretnie wygląda zgniły owoc belki we własnym oku. Słowo, którym Jezus pragnie otworzyć wewnętrzny wzrok serca, jest użyteczne nie tylko dla dobra wierzących w Niego, dla Kościoła. Ono jest niezbędne dla każdego społeczeństwa, dla całej ludzkości. ks. Maciej Warowny [...]