Cudowny Medalik
Cudowny Medalik objawiła Niepokalana Maryja św. Katarzynie Laboure, siostrze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Podczas jednego z objawień w 1830 r. usłyszała ona słowa: Postaraj się o wybicie i rozpowszechnienie medalika według tego wzoru. Wszyscy, którzy będą go nosić z ufnością i wiarą, otrzymają wiele łask. Św. Katarzyna zobaczyła dwie strony medalika. Na awersie postać Maryi, która wyciąga ku ziemi ręce, z których emanują promienie oznaczające łaski zlewane na ludzi. Maryję otacza napis: O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. Rewers obejmuje znak krzyża, z umieszczoną pod nim literą „I” oraz „M”. Poniżej dwa serca -jedno z koroną cierniową, drugie z koroną z róż, przebite mieczem. Symbolizują one miłość Jezusa i Maryi wobec ludzi oczekujących na łaski.
Św. Katarzyna Laboure (1806 – 1876) francuzka, w 1830 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Wtedy też, jako nowicjuszka, przeżyła objawienia Matki Bożej. Podczas jednego z objawień ujrzała medalik, którego awers przedstawiał Matkę Bożą wyciągającą opiekuńczo ku ziemi ramiona, z których spływają strumienie łask; zaś rewers – znak krzyża z literami I M. (Immaculata Maria – Niepokalana Maryja ) oraz dwa serca. Postać Maryi otaczał napis: O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. Usłyszała też słowa: Postaraj się o wybicie i rozpowszechnienie medalika według tego wzoru. Wszyscy, którzy będą go nosić z ufnością i wiarą, otrzymają wiele łask.
Katarzyna nie uczyniła ze swego objawienia sprawy publicznej – zwierzyła się jedynie swojemu spowiednikowi, księdzu Aladel, który zajął się upowszechnieniem sprawy Medalika. Ona sama zaś pracowała w przytułku w Paryżu jako kucharka i praczka, zajmowała się hodowlą krów, wreszcie była furtianką. Dopiero po jej śmierci odczytano – spisaną na polecenie spowiednika – relację o objawieniach i od tej pory Medalik, wkrótce nazwany Cudownym, zaczął być coraz częściej noszony jako źródło łaski.
Katarzyna Laboure została kanonizowana przez Papieża Piusa XII 27 lipca 1947 r.POŚWIĘCENIE RODZIN NIEPOKALANEMU SERCU MARYI
O Maryjo, Matko Boga i Matko nasza!
Poświęcamy dziś Twemu Niepokalanemu Sercu nasze domy, nasze rodziny, naszą młodzież i nasze dzieci.
Niech domy nasze będą na wzór Twego domku w Nazarecie.
Niech spływa na nie pokój i szczęście prawdziwe.
Niech się w nich spełnia prawo Boże i wola Boża.
Niech w nich kwitnie miłość społeczna i zgoda chrześcijańska.
Niech w nich zapanuje całkowite zdanie się na Opatrzność Bożą.
Czuwaj nad nami wszystkimi, dopomóż nam żyć po chrześcijańsku,
otocz nas swoją macierzyńską opieką i racz, o Matko Niepokalana, zbliżyć do nieba nasze domy i nasze rodziny,
które już odtąd do Twego Niepokalanego Serca we wszystkim należeć będą.
Amen.