14 lipca 2015

Pomnik Ofiar Katastrofy Smoleńskiej – Akt poświęcenia

Ekstremalnie trudne warunki w Tatrach. Obowiązuje lawinowa "4"

Z tego powodu do odwołania zostały zamknięte szlaki turystyczne do Morskiego Oka oraz do Doliny Pięciu Stawów Polskich przez Dolinę Roztoki. [...]

Iglica katedry Notre Dame w Paryżu zostanie odbudowana jeszcze w tym roku

Iglica katedry Notre Dame w Paryżu zostanie odbudowana przed końcem 2023 roku, ale otwarcie świątyni nastąpi rok później - poinformowała w piątek agencja AFP za resortem kultury Francji. [...]

Abp Welby: Przybywamy na kolanach, aby umyć wasze stopy

„Bycie tutaj dziś z wami stanowi znak wysłuchanej modlitwy” – powiedział abp Justin Welby podczas spotkania z władzami Sudanu Południowego. Przywódca anglikanów przypomniał o wieloletnich wysiłkach pasterzy Kościołów na rzecz pojednania w tym afrykańskim kraju, m.in. o rekolekcjach, jakie zorganizowano w Watykanie. [...]

Czytania na piątek, 3 lutego 2023

Piątek IV tygodnia okresu zwykłego(Hbr 13, 1-8)Bracia: Niech trwa w was braterska miłość. Nie zapominajcie też o gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołom dali gościnę. Pamiętajcie o uwięzionych, jakbyście byli sami uwięzieni, i o tych, co cierpią, bo i sami żyjecie w ciele. We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg. Postępowanie wasze niech będzie wolne od zachłanności na pieniądze: zadowalajcie się tym, co macie. Sam Bóg bowiem powiedział: "Nie opuszczę cię ani nie pozostawię". Śmiało więc możemy mówić: "Pan jest wspomożycielem moim, nie ulęknę się, bo cóż może mi uczynić człowiek?" Pamiętajcie o swych przełożonych, którzy głosili wam słowo Boże, i rozpamiętując koniec ich życia, naśladujcie ich wiarę. Jezus Chrystus – wczoraj i dziś, ten sam także na wieki.(Ps 27 (26), 1bcde. 3. 5. 8b-9c)REFREN: Pan moim światłem i zbawieniem moim Pan moim światłem i zbawieniem moim,kogo miałbym się lękać?Pan obrońcą mego życia,przed kim miałbym czuć trwogę?Nawet gdy wrogowie staną przeciw mnie obozem,moje serce nie poczuje strachu.Choćby napadnięto mnie zbrojnie,nawet wtedy ufność swą zachowam.W namiocie swoim mnie ukryjew chwili nieszczęścia,schowa w głębi przybytku,na skałę mnie wydźwignie.Będę szukał oblicza Twego, Panie.Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy,nie odtrącaj w gniewie Twego sługi.Ty jesteś moją pomocą, więc mnie nie odrzucaj.(Łk 8, 15)Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym zatrzymują słowo Boże i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.(Mk 6, 14-29)Król Herod posłyszał o Jezusie, gdyż Jego imię nabrało rozgłosu, i mówił: "Jan Chrzciciel powstał z martwych i dlatego moce cudotwórcze działają w nim". Inni zaś mówili: "To jest Eliasz"; jeszcze inni utrzymywali, że to prorok, jak jeden z dawnych proroków. Herod, słysząc to, mawiał: "To Jan, którego ściąć kazałem, zmartwychwstał". Ten bowiem Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu z powodu Herodiady, żony brata swego, Filipa, którą wziął za żonę. Jan bowiem napominał Heroda: "Nie wolno ci mieć żony twego brata". A Herodiada zawzięła się na niego i chciała go zgładzić, lecz nie mogła. Herod bowiem czuł lęk przed Janem, widząc, że jest mężem prawym i świętym, i brał go w obronę. Ilekroć go posłyszał, odczuwał duży niepokój, a jednak chętnie go słuchał. Otóż chwila sposobna nadeszła, kiedy Herod w dzień swoich urodzin wyprawił ucztę swym dostojnikom, dowódcom wojskowym i osobistościom w Galilei. Gdy córka tej Herodiady weszła i tańczyła, spodobała się Herodowi i współbiesiadnikom. Król rzekł do dziewczyny: "Proś mnie, o co chcesz, a dam ci". Nawet jej przysiągł: "Dam ci, o co tylko poprosisz, nawet połowę mojego królestwa". Ona wyszła i zapytała swą matkę: "O co mam prosić?" Ta odpowiedziała: "O głowę Jana Chrzciciela". Natychmiast podeszła z pośpiechem do króla i poprosiła: "Chcę, żebyś mi zaraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela". A król bardzo się zasmucił, ale przez wzgląd na przysięgę i na biesiadników nie chciał jej odmówić. Zaraz też król posłał kata i polecił przynieść głowę Jana. Ten poszedł, ściął go w więzieniu i przyniósł głowę jego na misie; dał ją dziewczynie, a dziewczyna dała swej matce. Uczniowie Jana, dowiedziawszy się o tym, przyszli, zabrali jego… [...]

Rozważanie na piątek, 3 lutego 2023

Nietrzeźwej mentalności świata, uciekającego w amok (władzy, chciwości, uwodzenia, kłamstwa, pychy), Ewangelia przeciwstawia trzeźwe życie w miłości; trzeźwe patrzenie na siebie, prostotę otwartości na drugiego, przytomne i pełne współczucia bycie z innymi w ich potrzebach. Realizm ufności, że Pan jako Wspomożyciel troszczy się o nas w naszych potrzebach i zagrożeniach. Serce Jezusa jest ochłodą i uzdrowieniem dla wszelkich naszych pogańskich namiętności i światłem nowego życia. O. Wojciech Jędrzejewski OP, "Oremus" styczeń-luty 2005, s. 142 [...]